1️⃣ Babilliler ve Antik Çağ Başlangıcı
M.Ö. 2000’lerden itibaren Babil’de gökyüzü gözlemleri yapıldı.
Amaç: Kralların kaderini ve ülkenin geleceğini öğrenmekti.
İlk astrolojik metinler (ör. Enuma Anu Enlil) gökyüzündeki tutulmaların, gezegen hareketlerinin savaşlar, kıtlıklar, doğal afetlerle bağlantısını kaydeder.
Kişisel doğum haritaları o dönemde neredeyse yoktu; astroloji tamamen devletin bekası içindi.
2️⃣ Helenistik Dönem (M.Ö. 3. yy – M.S. 3. yy)
Astroloji Yunan dünyasına geçti, Mısır ve Mezopotamya bilgileriyle harmanlandı.
Mundane astroloji artık daha sistemli hale geldi.
Büyük döngüler (Jüpiter–Satürn kavuşumları) üzerinden imparatorlukların yükseliş–çöküşü yorumlanıyordu.
Bu dönemde kişisel astroloji (natal haritalar) de gelişmeye başladı, ama yine de kralların ve devletlerin geleceği birinci plandaydı.
3️⃣ Ortaçağ Astrolojisi (İslam Dünyası ve Avrupa)
8.–12. yüzyıllar arasında İslam alimleri (ör. Ebû Ma’şar, el-Kindi, el-Battani) astrolojiyi derinlemesine işledi.
Mundane astroloji en güçlü olduğu dönemlerden birini yaşadı.
Abbasi halifeleri, Selçuklu ve Osmanlı sultanları için astrologlar tutulmaları, savaşların sonucunu, kıtlık ve bolluk dönemlerini yorumladı.
Avrupa’da Ortaçağ astrologları (ör. Guido Bonatti) krallara danışmanlık yaptı.
Bu dönemde “kralların yıldız falı” olarak da bilinir.
4️⃣ Rönesans ve Erken Modern Dönem (15.–17. yy)
Kepler, Tycho Brahe gibi gökbilimci–astrologlar gökyüzünü incelerken devletler için öngörülerde bulunuyordu.
Jüpiter–Satürn döngüleri üzerinden Avrupa’daki siyasi değişimler yorumlandı.
Fakat bilimsel devrim sonrası astrolojinin itibarı Batı’da düşmeye başladı.
Yine de birçok kraliyet sarayı astrologlarla çalışmayı sürdürdü.
5️⃣ Modern Dönem (19.–21. yy)
19. yüzyılda astroloji yeniden popülerleşti ama daha çok kişisel astroloji ön plana çıktı.
Mundane astroloji ise akademik ve tarihsel çalışmalar yapan astrologlar arasında kaldı.
20. yüzyılda Dünya Savaşları, ekonomik krizler, büyük tutulmalar ile mundane astrolojiye ilgi arttı.
Günümüzde modern astrologlar, mundane teknikleri kullanarak ekonomik tahminler, siyasi gelişmeler, doğal afetler üzerine analiz yapıyorlar.
Özellikle Jüpiter–Satürn döngüleri, Satürn–Plüton kavuşumları ve tutulmalar, çağın ruhunu anlamada en çok kullanılan göstergeler.
📌 Özet:
Babilliler: Astrolojinin doğduğu yer, tamamen devlet ve kral merkezli.
Ortaçağ: İslam dünyasında ve Avrupa’da altın çağını yaşadı.
Modern dönem: Daha çok bireysel astroloji öne çıksa da, mundane astroloji devletler ve global olaylar için hâlâ güçlü bir araç.